Τι είναι η εναλλακτική μάθηση

Τι είναι η εναλλακτική μάθηση!

Η ιδέα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από τη δημιουργό του «Σχολείου της Φύσης» στον Τρίλοφο, Βέτα Γεωργιάδου, τον δάσκαλο που... ευθύνεται για το «Σχολείο Φύσης και Χρωμάτων» στην Κρήτη, Άγγελο Πατσιά, και τον Γιάννη Σωτηράκο της εταιρείας ευ ζην και διοργάνωσης event Generation Alpha Ventures, οι οποίοι πήραν την πρωτοβουλία για ένα νέο είδος εκπαίδευσης που θα αφορά τους πάντες: παιδιά και γονείς. Η Βέτα και ο Άγγελος εγκατέλειψαν τις θέσεις τους στο δημόσιο και μαζί με τον Γιάννη αποφάσισαν να υλοποιήσουν την ιδέα τους στη Θεσσαλονίκη, ιδρύοντας ένα σχολείο που θα φέρνει τα παιδιά σε επαφή με το φυσικό περιβάλλον, θα τα διδάσκει να διαχειρίζονται τις καταστάσεις και να αναπτύσσουν ικανότητες ώστε να αντεπεξέλθουν με δημιουργικό τρόπο σε οποιεσδήποτε συνθήκες, αποκτώντας παράλληλα ακαδημαϊκές γνώσεις.

Η καινοτομία του συγκεκριμένου εκπαιδευτικού μοντέλου είναι οι γονείς, καθώς στη δημιουργία του θα συμμετέχουν ενεργά τόσο πρακτικά όσο και οικονομικά ως μέτοχοι και συνιδρυτές σ’ αυτό το εγχείρημα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.alfavita.gr/arthron/proto-synetairiko-enallaktiko-sholeio-tis-elladas-tha-einai-sti-thessaloniki#ixzz4TfmKZXA5

Παραδοσιακοί μέθοδοι μάθησης και νέοι τρόποι προσέγγισης!

 γιατί η πραγματική γνώση της ελευθερίας και το δικαίωμα στην αυτομόρφωση να αποτελεί προνόμιο των λίγων; Δεν έχει το παιδί δικαίωμα να αναπνέει τον αέρα της ελευθερίας; Τι θα λέγατε για ένα ιδανικό σχολείο όπου: -όλα τα παιδιά θα αποκτούσαν ισότιμο ρόλο με τους δασκάλους τους… -το κάθε παιδί θα έχει το δικαίωμα να ακολουθεί το δρόμο της γνώσης και της αυτό-εκπαίδευσης που επιλέγει το ίδιο… -θα έχει δικαίωμα συμμετοχής στην λήψη των αποφάσεων που αφορούν στις δραστηριότητες του σχολείου που φοιτά… -όλα τα παιδιά θα ζούσαν σε περιβάλλον μη αυταρχικότητας, μη καταναγκασμού και άμεσης δημοκρατίας… ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΕΔΙΝΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ Όμως –και κακά τα ψέμματα –αυτό που κυρίως λείπει είναι η ισχυρή βούληση των ριζοσπαστών ελλήνων εκπαιδευτικών να προχωρήσουν σε ανάλογα εγχειρήματα (δεν είναι απλά και μόνο ζήτημα χρημάτων και «αναζήτησης οικοπέδου ή κατάλληλου χώρου στέγασης») δημιουργίας εστίων εναλλακτικής, ανεξάρτητης και ελευθεριακού τύπου εκπαίδευσης. Τα ελληνόπουλα αναμφίβολα (και μαζί οι γονείς τους), θα ανταποκρίνονταν σε φοίτηση τους σε τέτοια σχολεία εφόσον δημιουργηθούν (άσχετα αν τα σχολεία αυτά έχουν ιδιωτικό χαρακτήρα και με χαμηλότατο κόστος διδάκτρων –χαμηλότερο από αυτών των γνωστών μας «βοηθητικών» φροντιστηρίων που λειτουργούν σήμερα) και ακολουθήσουν το παράδειγμα του Σάμμερχιλ. Τα ελληνικά δημόσια σχολεία σήμερα, σε όλα τα επίπεδα, είναι ολοφάνερο πως ολοένα και χειροτερεύουν. Περιορίζονται σε απλό, διεκπεραιωτικό ρόλο, ίσα-ίσα χρησιμεύουν σαν «βήμα» προς την απόκτηση πανεπιστημιακού πτυχίου και συχνότερα σαν…παραδοσιακό «πάρκινγκ» παιδιών (αφού οι γονείς τους εργάζονται και δεν έχουν που… να τα αφήσουν!).Ο περιορισμός της ελεύθερης βούλησης, η αυταρχικότητα και ο πειθαναγκασμός ζουν και βασιλεύουν στο δημόσιο ελληνικό σχολείο. Έχουν τα φτωχά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας εναλλακτικές λύσεις να στείλουν κάπου τα παιδιά τους για μόρφωση (πραγματική και όχι πλασματική!);Δεν είναι ανεξάρτητο από την εκάστοτε βούληση του Κράτους (και των επιταγών του Κεφαλαίου) και άρα, οι εκπαιδευτικοί «λειτουργούν» με δεμένα τα χέρια, χωρίς περιθώρια ελεύθερων πρωτοβουλιών ή επιλογής διαφορετικής διδακτικής κατεύθυνσης (με τις όποιες συνεχείς ανανεώσεις που αυτή συνεπάγεται). Το ερώτημα είναι: υπάρχουν σήμερα, εκπαιδευτικοί που θα επιθυμούσαν να εργαστούν σε τέτοιου τύπου σχολείου; Και όπου δεν υπάρχει, να αναλάβουν τη πρωτοβουλία δημιουργίας (από κοινού με συναδέλφους) εναλλακτικού σχολείου/ εστίας αυτομόρφωσης; Υπάρχουν δυνατότητες για κάτι τέτοιο στο ασφυκτικό πλαίσιο των ελληνικών ιδιαιτεροτήτων; Η απάντηση είναι ΝΑΙ. Ποιες είναι οι προτάσεις; Ποιες οι εναλλακτικές λύσεις που μπορούν να προταθούν από κοινού; Πως μπορεί ο κάθε νομός, το κάθε χωριό ή γειτονιά να αποκτήσει το δικό του ελευθεριακό σχολείο; 

(Παρακάτω παρατίθεται ένα αγγλόφωνο εισαγωγικό άρθρο σχετικά με την δραστηριότητα ενός ελευθεριακού σχολείου –που τόσο έχει ανάγκη η σημερινή ελληνική κοινωνία): 

Introduction to Summerhill Summerhill School is a progressive, co-educational, residential school, founded by A. S. Neill in 1921; in his own words, it is a 'free school' though this does not mean, alas, that it is state funded. The freedom Neill was referring to was the personal freedom of the children in his charge. Summerhill is first and foremost a place where children can discover who they are and where their interests lie in the safety of a self-governing, democratic community. There are two features of the school which people usually single out as being particularly unusual. The first is that all lessons are optional. Teachers and classes are available at timetabled times, but the children can decide whether to attend or not. This gives them the freedom to make choices about their own lives and means that those children attending lessons are motivated to learn. Many people suppose that no children would ever go to lessons if they were not forced to. 

At Summerhill, it is rare for a child to attend no lessons at all – at least, after the initial shock of freedom has worn off. The second particularly unusual feature of the school is the school meeting, at which the school Laws are made or changed. These laws are the rules of the school, made by majority vote in the community meetings; pupils and staff alike having equal votes. These two features are central to the school, but they fail in themselves to capture its essential nature. Needless to say, epithets like 'the school where kids do what they like' similarly miss their mark. What they omit to say is that Summerhill is a community. It is a community where most of the 100-odd members are children, so teaching is a part of it; but it is not the most important part. The most important part is building and maintaining an environment where members of the community can co-exist in harmony and in personal freedom. (εδώ παραθέτουμε κάποια links για περισσότερες πληροφορίες του πως ένας έλληνας εκπαιδευτικός θα μπορούσε να αφομοιώσει τις εμπειρίες του του εξωτερικού και να τα εφαρμόσει στα ελληνικά δεδομένα): 

Παραδείγματα σχολείων εναλλακτικής εκπαίδευσης

Σχολείο Summerhill!!